Unowocześnienie rolnictwa, bez względu na jego charakter, wiąże się z wyższym zapotrzebowaniem na energię elektryczną. Prognozy cen prądu nie są jednak optymistyczne. W przypadku większości operatorów średni wzrost cen prądu w 2020 roku dla wszystkich grup odbiorców wynosi około 11%, co może zmusić gospodarstwa do szukania oszczędności. Istnieje jednak inne rozwiązanie - inwestycja w fotowoltaikę dla rolnictwa, którą można przeprowadzić ze wsparciem Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.
Rozwój rolnictwa, zarówno w sektorze hodowli zwierząt, uprawy zbóż, jak i sadownictwa, wymaga stawiania na nowoczesne rozwiązania i technologie, które jednocześnie będą proekologiczne. Energia pochodząca z paneli słonecznych spełnia te warunki. Podczas wytwarzania energii elektrycznej nie dochodzi do emisji żadnych spalin, a same panele mają 25-letnią gwarancję sprawności, nie jest to więc inwestycja, do której stale należy dokładać czy liczyć się z dodatkowymi kosztami, Jest wręcz przeciwnie, bo systemy fotowoltaiczne wiążą się z daleko idącymi oszczędnościami.
Ponadto rolnik, który korzysta z paneli, staje się prosumentem, czyli jednocześnie konsumuje energię, jak i ją produkuje. Oznacza to, że płaci za energię elektryczną znacznie mniej - nawet do 98% - w formie upustów. Oszczędności z tym związane sprawiają, że cała inwestycja zwróci się w ciągu kilku lat - dokładne wyliczenia zależą od wielkości instalacji. Im jest ona większa, tym zwrot następuje szybciej. Równie istotny jest wkład gospodarstwa w obniżenie poziomu spalania paliw kopalnych i poszerzanie świadomości na temat opłacalności OZE w tym sektorze gospodarki.
Inną zaletą inwestycji w fotowoltaikę jest ulga z tytułu podatku rolnego, z której rolnik może skorzystać. Kwota ulgi to 25% całkowitego kosztu instalacji, którą następnie można rozłożyć na maksymalnie 15 lat. W przypadku większych inwestycji będzie to oznaczało niemal całkowite zwolnienie rolnika z wyżej wymienionego podatku w tym czasie. Dla mniejszych instalacji ulga ta wciąż będzie znaczna i obejmie co najmniej kilka lat. W praktyce oznacza to, że sama instalacja jest o 25% tańsza, niż jej początkowy koszt.
Dodatkowym, niezwykle ważnym bodźcem do inwestycji w systemy fotowoltaiczne są dotacje oraz pożyczki na preferowanych warunkach. W związku z planami ograniczenia negatywnego wpływu rolnictwa na środowisko NFOŚiGW planuje uruchomienie II edycję programu “Agroenergia” ( prawdopodobnie nastąpi to 21 czerwca, jednak termin ten przez obecną sytuacje epidemiologiczną może zostać ponownie przesunięty) . W ramach “Agroenergii” na lata 2020-2025 do rozdysponowania jest 200 mln złotych, z czego 80 mln na bezzwrotne formy dofinansowania oraz 120 mln na pożyczki. Głównym celem programu jest ograniczenie negatywnego wpływu rolnictwa na środowisko - emisji CO2 i większego zapotrzebowania na energię elektryczną. Program nie ogranicza się jedynie do paneli fotowoltaicznych, ale dotyczy również inwestycji w szeroko rozumiane OZE, źródła kogeneracyjne oraz technologie wykorzystujące ciepło odpadowe.
Program został stworzony dla rolnika indywidualnego, czyli dla osoby fizycznej, która jest właścicielem wieczystym, samoistnym posiadaczem lub dzierżawcą nieruchomości rolnych o łącznej powierzchni nieprzekraczającej 300 ha i użytkuje je osobiście. Ponadto jest to osoba, która musi zamieszkiwać od co najmniej 5 lat w gminie, na której obszarze znajduje się przynajmniej jedna nieruchomość gospodarstwa rolnego. Poza tym dofinansowanie obejmuje systemy fotowoltaiczne bez ograniczeń w wielkości instalacji fotowoltaiczne. Został natomiast naniesiony koszt maksymalny dla inwestycji z przedziału 50kWp - 1m kWp.
W wypadku dotacji może ona wynieść maksymalnie 40% kosztów instalacji, ale nie więcej niż 800 tys. złotych. Warunki dofinansowania w ramach programu może wynieść do 100% kosztów kwalifikowanych w przypadku pożyczki, której kwota może wynieść od 100 tys. do 2 mln złotych. Pożyczka może być udzielona na 15 lat na następujących warunkach preferencyjnych (tj. WIBOR 3M + 50 pb, nie mniej niż 2% w skali roku) lub rynkowych, gdy pożyczka nie stanowi pomocy publicznej. Wówczas jej oprocentowanie jest na poziomie stopy referencyjnej ustalanej zgodnie z komunikatem Komisji Europejskiej w sprawie zmiany metody ustalania stóp referencyjnych i dyskontowych.