20 czerwca 2025
W dobie rosnących kosztów energii i potrzeby redukcji emisji CO₂ świat coraz częściej zwraca się ku alternatywnym, lokalnym źródłom energii. Jednym z najnowszych przykładów, który przyciąga uwagę specjalistów i decydentów, jest brytyjski projekt „Greenprint”. Pokazuje on, że nawet to, co do tej pory traktowane było jako odpad – jak przydrożna trawa – może z powodzeniem zasilać domy, firmy i samorządy w czystą, odnawialną energię.
Energia z trawy – ekologia w praktyce
W Wielkiej Brytanii ruszył projekt pilotażowy, którego celem było wykorzystanie pokosów trawy z poboczy dróg do produkcji biogazu, biometanu i biowęgla. Projekt realizowany w hrabstwie Somerset wpisuje się w brytyjskie i unijne strategie dekarbonizacji oraz promowania gospodarki obiegu zamkniętego.
Zamiast koszenia i utylizacji biomasy bez dalszego zastosowania, władze postawiły na odzysk energetyczny – rozwiązanie, które wpisuje się w zrównoważony rozwój, wspiera lokalne społeczności i... zasila sieć energetyczną.
Jak działa produkcja biometanu z trawy?
Proces jest prosty, choć wymaga nowoczesnej technologii:
- Trawa z poboczy dróg wojewódzkich i lokalnych jest regularnie zbierana.
- Następnie trafia do zakładów przetwórczych, gdzie łączona jest z innymi bioodpadami (np. resztkami żywności).
- Przez około 45 dni zachodzi fermentacja beztlenowa, która wytwarza biogaz.
- Biogaz jest oczyszczany do postaci biometanu, który może być wprowadzany do lokalnej sieci energetycznej.
- Pozostałości po fermentacji wykorzystuje się jako biowęgiel – nawóz i magazyn węgla organicznego.
Efekt?
Energia dla około 8 000 gospodarstw domowych i realne wsparcie dla ponad 40 000 mieszkańców regionu.
Trawa, która wspiera klimat
Korzyści projektu „Greenprint” wykraczają daleko poza produkcję energii. Inicjatywa wspiera środowisko na wielu poziomach:
- poprawia retencję węgla w glebie i strukturę zieleni przydrożnej,
- zmniejsza emisje CO₂ związane z tradycyjnym koszeniem,
- ogranicza powstawanie odpadów,
- zwiększa bioróżnorodność,
- tworzy dodatkowe zasoby nawozów organicznych.
To doskonały przykład gospodarki o obiegu zamkniętym, w której „odpad” staje się zasobem – i to bardzo cennym.
Potencjał dla Polski i Europy
Chociaż projekt powstał w Wielkiej Brytanii, jego założenia są w pełni możliwe do wdrożenia w Polsce. Nasz kraj dysponuje ogromnymi ilościami surowca o podobnym charakterze:
- trawą z pasów drogowych, terenów zieleni miejskiej i nieużytków,
- osadami ściekowymi z oczyszczalni komunalnych,
- pozostałościami z rolnictwa i ogrodnictwa,
- liśćmi, chwastami, resztkami z terenów zdegradowanych.
Wystarczy zintegrować istniejące zasoby z odpowiednimi technologiami, by nie tylko produkować lokalną zieloną energię, ale też wspierać samorządy i społeczności w osiąganiu celów klimatycznych i energetycznych.
Odpad jako zasób – droga do nowego modelu energetycznego
Rozwiązania takie jak „Greenprint” pokazują, że ekologia może iść w parze z technologią i przynosić konkretne efekty w krótkim czasie. Co więcej – są skalowalne, ekonomicznie uzasadnione i możliwe do adaptacji w całej Europie.
W Polsce już dziś prowadzi się testy biogazowni opartych na substratach z nieużytkowanych łąk, trawników czy pasów zieleni miejskiej. To nie tylko źródło energii – to sposób na zagospodarowanie przestrzeni, która do tej pory nie była wykorzystywana w żaden sposób produkcyjny.
Trawa jako przyszłość zielonej energii?
Projekt „Greenprint” udowadnia, że zielona transformacja nie zawsze wymaga nowych surowców – czasem wystarczy zmienić podejście do tego, co już mamy. Przydrożna trawa, której przez lata nikt nie traktował jako zasobu, dziś staje się paliwem przyszłości.
Dla Hymon Powered by Kajima to kolejny sygnał, że innowacyjne myślenie o energii – lokalnej, odnawialnej i rozproszonej – to klucz do zrównoważonego rozwoju.
Jeśli chcemy tworzyć bezpieczny, nowoczesny i odporny system energetyczny, powinniśmy sięgać po to, co już nas otacza – i przekształcać to w realną wartość dla ludzi, środowiska i gospodarki.
Chcesz dowiedzieć się więcej?
